Πολύχρωμο Μελάνι: ROSALIND FRANKLIN

γράφει η Ευαγγελία Καραγιάννη Β' Λυκείου

Η Rosalind Franklin, ήταν μια αγγλίδα επιστήμων, διδάκτωρ φιλοσοφίας και διδάσκων πανεπιστημίου. Γεννήθηκε, τον Ιούλιο του 1920 από μια εύπορη εβραϊκή οικογένεια και πέθανε τον Απρίλιο του 1958 ενώ ήταν μόλις 37 ετών από καρκίνο στις ωοθήκες, ο οποίος πιθανότατα προκλήθηκε από την υπέρ έκθεσή της σε ακτίνες Χ λόγω των πειραμάτων της.

Η ίδια είχε από πάντα κλίσει στις θετικές επιστήμες, με αποτέλεσμα να σπουδάσει , στο Πανεπιστήμιο του Cambridge με υποτροφία. Οι σπουδές τις συνεχίστηκαν το 1945 με διδακτορική έρευνα πάνω στις λεπτές μοριακές δομές του άνθρακα. Ενώ το 1947 ακολούθησε το μεταδιδακτορικό της στο Παρίσι, για να επιστρέψει το 1951 ως Επιστημονική συνεργάτιδα στο Βασιλικό Κολέγια του Λονδίνου. Μέρος των επιτευγμάτων τις αποτελούν οι εικόνες περίθλασης ακτινών που οδήγησαν στην ανακάλυψη της διπλής Έλικας του DNA, αλλά και πρωτοποριακές έρευνες σχετικά με τον ιό της μωσαϊκής του καπνού και του ιού της πολιομυελίτιδας.

Η Rosalind αποτελεί τρανταχτή απόδειξη του Ακαδημαϊκού μισογυνισμού και των έμφυλων διακρίσεων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στα επιστημονικά εργαστήρια. Ακλόνητο παράδειγμα αποτελεί η εμπειρία της στο Βασιλικό Κολέγιο. Για το διάστημα που συνεργαζόταν με το κολέγιο βρισκόταν στην ίδια ομάδα με τον Maurice Wilkins και διευθυντής τμήματος ήταν ο John Randal, οι οποίοι όπως οι περισσότεροι από τους άντρες συνεργάτες της, προσπαθούσαν να την υπονομεύσουν και να την παρακάμψουν. Όπως επίσης θεωρούσαν πως έπρεπε να βρίσκεται σε κατώτερη θέση από αυτούς παρόλο που η γνώσεις τις ήταν χρήσιμες για την έρευνα που έκαναν για το DNA και παρόλο που τα κατορθώματα της και οι δυνατότητες τις είχαν ήδη προ πολλού αναγνωριστεί, ενώ όπως αποδείχθηκε χωρίς τα πειράματά τις και τα ευρήματα της δεν θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα.

Σκεπτόμενη αυτή την κατάσταση η Rosalind πήρε μετάθεση για το Birkbeck και συνέχισε εκεί τις έρευνες τις. Ωστόσο, ο Wilkins χρησιμοποίησε τη φωτογραφία <<51>> που είχε βγάλει η Franklin, χωρίς την άδειά της, και μαζί με τον Francis Crick και James Watson κατάληξαν στην αποκωδικοποίηση της διπλής έλικας του DNA για την οποία πήραν Νόμπελ το 1962 χωρίς να αναφερθεί πουθενά η τεράστια συνεισφορά της Franklin.

Αργότερα, το 1982 ο συνεργάτης της Rosalind, Aaron Klug, εξέλιξε ευρήματα της Rosalind και έλαβε Νόμπελ. Αντίθετα, όμως με τους Crick, Watson, Wilkins, ο Klug ανέφερε της συμμετοχή της Rosalind.