Μια νομιμοποιημένη εκδίκηση..

Γράφει η Ιωάννα Σπίγγου, Β' Λυκείου 

Το ζήτημα της θανατικής ποινής, είναι διαχρονικό και απασχολεί αρκετές χώρες, δίνοντάς τους την ευκαιρία να επιλέξουν για διάφορους λόγους, εάν επιθυμούν να τη διατηρήσουν ή όχι. 

Υπάρχουν πολλαπλές, αποκλίνουσες ή ιδεολογικά σύμφωνες, τοποθετήσεις.

Το ζήτημα αυτό είναι πολύπλευρο, αλλά και ιδιαίτερα σημαντικό, αφού αναφέρεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη ζωή. Υπήρξαν και υπάρχουν στον κόσμο, εγκληματίες και εγκλήματα πολλών διαφορετικών διαβαθμίσεων. Τίποτα δεν είναι σκόπιμο να κρίνεται με μία αδίστακτη βεβαιότητα, όμως η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι αδιαμφισβήτητη. 

Κάθε έγκλημα είναι διαφορετικό. Οι παράγοντες, τα πρόσωπα, οι συνέπειες, το υπόβαθρο, όλα χρειάζεται να λαμβάνονται υπ'όψη. Βλέποντας το ζήτημα βασιζόμενοι στην ανθρώπινη ηθική, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρέσει μία ζωή ως ποινή για τον εγκληματία, αφού πράττει με ανάλογο τρόπο που έπραξε ο καταδικασμένος. Ίσως έτσι, να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος μίας νομιμοποιημένης εκδίκησης. 

Παράλληλα, επικρατούν απόψεις, οι οποίες θέτουν ερωτήματα σχετιζόμενα με την ηθική και συναισθηματική δικαίωση του θύματος ή των συγγενών του, τη βαρύτητα ενός εγκλήματος, αλλά και τα περιστατικά αποτυχίας του σωφρονιστικού συστήματος. Είναι γεγονός, ότι στην πορεία της ιστορίας έχουν διαπραχθεί εγκλήματα ακραία σκληρής φύσης, που στέρησαν αγαθά από ένα αθώο, ανυποψίαστο σύνολο του πληθυσμού. Όμως, σε ένα σύστημα που εφαρμόζει τη θανατική ποινή, κανείς δεν επιβεβαιώνει, ότι αθώοι δεν θα καταδικαστούν, τα λάθη εξαφανίζονται και όλοι αποκτούν την απόλυτη βεβαιότητα. Η ανθρώπινη ζωή δεν επιστρέφει. 

Θα βοηθούσε εάν, με ειλικρίνεια αποδεχόμασταν, ότι οι άνθρωποι είμαστε πολύπλευρες υπάρξεις με στιγμές γεμάτες συναισθήματα, έντονα συναισθήματα, συχνά απέχοντας από τον ορθολογικό τρόπο σκέψης και άλλες στιγμές ψυχραιμίας, που θεωρούμε τη λογική ως το ύψιστο αγαθό. Παρ' όλα αυτά, ο θάνατος ενός ανθρώπου, δεν είναι η λύση που αναζητούμε. Άλλωστε η βία, ποτέ δεν είναι η λύση στις διάφορες καταστάσεις. Τις μπερδεύει και υποβιβάζει την ικανότητά μας να μην απαντάμε σε μία λανθασμένη πράξη με τον ίδιο ακριβώς τρόπο..