γράφει η Εμμανουέλα Παπαδάτου, Β Λυκείου
Όλη μας τη ζωή πρέπει να ανεχόμαστε τον κόσμο γύρω μας να σχολιάζει, να κατακρίνει και να επιβάλει συγκεκριμένα πρότυπα σε εμάς και στους συνανθρώπους μας. Από μικρή ηλικία μαθαίνουμε πως πρέπει να ακολουθούμε τα πρότυπα ομορφιάς για να είμαστε αρεστοί και αποδεκτοί από την κοινωνία. «Είναι χοντρή, πως περιμένει να την κοιτάξει κανείς;» ή «Τα χείλη της είναι πάρα πολύ μικρά», αυτά είναι μερικά από τα σχόλια τα οποία γυναίκες όλων των ηλικιών είναι αναγκασμένες να υπομένουν σε καθημερινή βάση.
Η κοινωνία μέσω, κυρίως, των κοινωνικών δικτύων, της τηλεόρασης και των περιοδικών παρουσιάζει μη ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιάς τα οποία επηρεάζουν το μεγαλύτερο μέρος του γυναικείου πληθυσμού δημιουργώντας νέες ανασφάλειες. Διαδίδουν το μήνυμα πως οι γυναίκες έχουν την υποχρέωση να είναι λεπτές, αλλά όχι κοκαλιάρες, να μην έχουν κυτταρίτιδα και ραγάδες αλλά ταυτόχρονα να έχουν καμπύλες και μεγάλο στήθος, όμως όχι σε υπερβολικό βαθμό που θα τις κάνει να τραβούν όλη την προσοχή πάνω τους. Επιπλέον, η επιδερμίδα τους πρέπει να είναι αψεγάδιαστη, τα μαλλιά τους μακριά και λαμπερά και το δέρμα τους λευκό.
Τα πρότυπα αυτά δεν μειώνουν μόνο την αυτοπεποίθηση που έχουμε για το σώμα και το πρόσωπο μας, αλλά αναμεταδίδουν ακόμα ρατσιστικές αντιλήψεις και επικροτούν, έμμεσα, την απόκτηση διατροφικών διαταραχών. Αυτά τα βλαβερά πρότυπα αν και πολλές φορές είναι δύσκολο, ειδικά κατά την περίοδο της εφηβείας που το σώμα μας αλλάζει και αναπτύσσεται συνεχώς, δεν πρέπει να τα αφήνουμε να μας επηρεάζουν και να χαλάνε την εικόνα που έχουμε πλάσει για τον εαυτό μας.
Είμαστε κάτι πολύ περισσότερο από ένα σώμα. Δεν έχει σημασία αν το νούμερο του παντελονιού μας είναι 36 ή 38, αν έχουμε ακμή ή αν η μύτη μας δεν είναι γαλλική. Τα άπιαστα στάνταρς της εποχής μας δεν έχουν καμία σημασία, η αυτοεκτίμηση πηγάζει από μέσα μας. Δεν είσαι υποχρεωμένος να αλλάξεις τον εαυτό σου για να ικανοποιήσεις τις επιθυμίες άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου