Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021

Οι νέοι στα έδρανα!

 

Οι νέοι στα έδρανα!



 


       Αποτελεί – δυστυχώς – γεγονός  πως οι νέοι, ως πλειοψηφία αδιαφορούμε και απέχουμε από τα κοινά. Αυτή μας η συμπεριφορά,  εκτός  από την θλιβερή απεικόνιση της κοινωνίας μας, είναι αλληλένδετη και με την παρακμή της  λειτουργίας  των μαθητικών κοινοτήτων. Αρχικά όμως, πρέπει να εμβαθύνουμε στην απολιτικοποίηση των νέων  και να την κατανοήσουμε.

      Η πολιτική στην εποχή μας έχει πάρει άλλες διαστάσεις. Από τη  μία οι πολιτικοί  <<διψούν>>  για την εξουσία, παλεύοντας να την κατακτήσουν, αδιαφορώντας για εμάς τους νέους, στοχεύοντας στους πιθανούς και άμεσους ψηφοφόρους τους. Από την άλλη, εμείς βλέποντας την  αδικία, την απαξίωση και την υποκρισία  των πολιτικών προς το μέρος μας, απογοητευόμαστε και παρατάμε κάθε προσπάθεια, περιμένοντας άπραγοι μια αλλαγή (την οποία επιθυμούμε) και την οποία στην πραγματικότητα μόνο εμείς μπορούμε να φέρουμε.

      Ωστόσο, δεν είναι ανησυχητική μόνο η παραίτηση μας αλλά και η άγνοιά μας όσον αφορά τα κοινά. Η αδιαφορία των ενηλίκων και ο εφησυχασμός τους,  παρά τις ραγδαίες και πλέον αρνητικές εξελίξεις της επικαιρότητας, πέρα από το ότι είναι τρομακτική, αποτελεί και ανασταλτικό παράγοντα στην πολιτικοποίηση των νέων. Εάν εξαρχής δεν έχουμε δεχθεί τα απαραίτητα ερεθίσματα από τους ενήλικες,  πως είναι δυνατόν να γίνουμε ενεργοί πολίτες;

       Σε αυτό το ερώτημα έρχονται ορισμένοι φορείς όπως το σχολειό να απαντήσουν με δράσεις και θεσμούς, τους οποίους θέτουν.

      Παρατηρούμε λοιπόν,  να γίνονται άκαρπες προσπάθειες από το εκπαιδευτικό σύστημα να καταπολεμηθεί η απολιτικοποίηση των νέων, με κύριο τρόπο τις μαθητικές κοινότητες. Οι μαθητικές κοινότητες αποτελούν προσομοίωση της πραγματικότητας , σκοπεύοντας  στην παρότρυνσή μας  να συμμετάσχουμε περισσότερο στα κοινά. Παρόλα αυτά, είναι λυπηρό πως και  σε αυτή την δράση κυριαρχεί η αδιαφορία και από πλευράς μαθητών και από πλευράς καθηγητών. Οι εκάστοτε καθηγητές υποτιμούν τις ικανότητες και τις ιδέες των μαθητών,  οι δε μαθητές βολευόμαστε με την κατάσταση.

      Καταλήγοντας, διαπιστώνουμε πως  πρέπει εμείς οι ίδιοι πρώτα πρώτα να αντιληφθούμε τη σημασία της συμμετοχής  μας στα κοινά  και έπειτα οι δράσεις επέρχονται. Εμείς είμαστε το μέλλον! Οφείλουμε να συμμετέχουμε ενεργά, καθώς η αποχή μας,  είναι σαν να αφήνουμε το μέλλον μας στα χέρια των άλλων.

Καραγιάννη Ευαγγελία Β’ Λυκείου